De kerk Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand werd gebouwd tussen de jaren 1962-1968 en op 5 september 1968 ingewijd. De architect was René van Steenbergen (1911-1995), die in 1935 ook al een noodkerk voor de parochie getekend had die nu dienstdoet als parochiecentrum.
René Van Steenbergen tekende voor Den Hout een kerk met een sobere vormgeving waarvan het religieuze karakter niet “aan uitwendigheden vastzit”. Het kerkgebouw bestaat in feite uit drie strakke balkvolumes: het kerkschip, de lagere weekkapel met de sacristie en de rijzige klokkentoren. Hoe simpel van vormgeving ook, toch straalt de voorgevel een sterke aantrekkingskracht uit. Daarvoor zorgt een imposant, in regelmatige vakken verdeeld vlak van gekleurd glaswerk, uitgevoerd door glazenier Joz. Beeck uit Mechelen.
Het betonnen skelet van de kerk is opgevuld met witgeel baksteenmetselwerk. Verticale en horizontale accenten doorbreken het monotone karakter. In de zijmuren loopt een smalle horizontale rij ramen onder de dakplaat uit in gevelhoge glas-in-loodramen ter hoogte van het koor. In de voorgevel zorgt de uitmonding van drie glaspartijen in symmetrisch geplaatste ingangen voor een evenwichtig horizontaal en verticaal lijnenspel. De ranke toren, die met overdekte fietsenstallingen aan het complex verbonden is, fungeert als een opvallend verticaal accent tegenover de horizontale massa van het kerkgebouw.
Boven de inkomhal, een ontmoetingsplaats voor de gelovigen voor en na de mis, bevindt zich een doksaal. Het is een restant van de traditionalistische kerkenbouw. Het orgel en de zangers kregen een plaats vooraan rechts van het hoogkoor. Het doksaal bleek nog wel van pas te komen bij grote plechtigheden, als er in de kerk plaats te kort was.
De rechthoekige binnenruimte van de kerk met zichtbare overspanningsbalken is vrij van kolommen. De indrukwekkende koorwand in siermetselwerk wordt geflankeerd door beglaasde zijwanden ter hoogte van het koor. Links is de weekkapel met accordeondeuren van het kerkschip gescheiden. Door de glazen linkerwand van de weekkapel is een binnenhofje te zien. De rechterwand van het kerkschip is met grenen planken afgewerkt. Hier kreeg een kopie van een icoon van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand, afkomstig uit de noodkerk, een prominente plaats in een nis. In navolging van de nieuwe liturgische voorschriften die na het Tweede Vaticaans Concilie werden uitgevaardigd, kreeg het verhoogde koor met het altaar een prominente plaats. Boven het massief natuurstenen altaar hangt een gesmeed plaatijzeren kruis naar een ontwerp van Jhan Paulussen uit Turnhout. Het werd uitgevoerd door kunstsmid Jef Jonckers uit Beerse, die ook de tabernakeldeur en het deksel van de doopvont maakte. Strengheid en soberheid zijn in deze kerk in harmonie met verfijning en elegantie. De architectuur van de kerk, tot het essentiële herleid, imponeert door de zin voor het detail en de juistheid van de verhoudingen.
Vergelijkbare strakke bouwvolumes vindt u in de ontwerpen van René Van Steenbergen voor de kerk van Onze-Lieve-Vrouw Boodschap in Antwerpen-Luchtbal (1960-1967), de Sint-Jozefskerk in Arendonk-Voorheide (1960-1966), de kerk van Sint-Jozef Werkman in Veerle-Heide (1961-1969), de Blijde Boodschapskerk in Turnhout-Parkwijk (1972) en de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg Carmel in Turnhout-Zevendonk (1976-1979).
Bron: Leo DIGNEF, Architect René Van Steenbergen (1911-1995), in De Vlierbes XXXIV (2012), p. 173-175.