Op 7 april 2020 is E.H. Jef Verlooy op 88 – jarige leeftijd overleden in zijn geboorteplaats Wuustwezel. Hij was 25 jaar lang, van 1977 tot 2002, pastoor-deken van Sint-Lambertus en een trouw lid van De Vlierbes.
Jef Verlooy werd geboren in Wuustwezel in 1932 en tot priester gewijd in Mechelen in 1957. Hij werd onderpastoor in Zandvliet in 1957 en in Geel in 1965. Van 1968 tot 1975 was hij eerst kapelaan en vervolgens pastoor in Geel-Elsum. Op 8 mei 1977 werd hij pastoor en deken van Sint-Lambertus. E.H. Verlooy zette zich met volle overgave in voor zijn parochie in een tijd waarin het kerkbezoek overal te lande terugliep, ook in Beerse. Maar onze pastoor liet zich omringen door een team van trouwe parochianen, met wie hij heel wat vernieuwingen in de parochie en de kerk wist te realiseren.
Eerst moest het kerkgebouw worden aangepakt. In 1978-1981 werden het dak en de monelen van de ramen hersteld; er kwam een nieuw altaar in wit carraramarmer op een verhoogde marmeren vloer en de kerk werd opnieuw geschilderd. Tegelijkertijd werd ook de parochiezaal aan de Vredestraat aangepakt. Onder leiding van de pastoor richtten de parochianen de ‘Bouwclub Parochiecentrum St.-Lambertus Beerse’ op in 1981, het jaar nadien omgedoopt tot ‘Bouwclub Lambeer’. Deze vereniging verzamelde de nodige fondsen, sloopte de oude parochiezaal en bouwde met eigen handen een nieuw parochiecentrum. Op 29 november 1981 kwam bisschop Paul Van den Berghe het nieuwe altaar in de kerk en het nieuwe parochiecentrum Lambeer inwijden. In 1982 was er nogmaals een grote feestviering in onze kerk. Parochiaan Peter Dierckx (°Beerse 1956) werd op 26 juni tot priester gewijd. In 1990 kreeg de kerk een nieuw orgel.
Na al deze infrastructuurwerken durfde onze pastoor de gemeentekas wellicht niet meer aanspreken voor de herstelling van zijn vervallen pastorie. De Vlierbes stak een handje toe door de eerste Open Monumentendag in 1989 om te dopen tot ‘Openkrottendag’. Het resultaat bleef niet uit. Eerst werd het restauratiedossier van de Sint-Corneliuskapel aangepakt en daarna kwam ook de pastorie aan de beurt. Die restauratie duurde van 1994 tot 1998.
Vanaf 1987 kon pastoor Verlooy rekenen op de medewerking van een parochieteam voor de beleidsvoering en op de hulp van de parochieraad, die al vanaf 1978 actief was. Die hulp was inderdaad nodig, want de onderpastoors werden een voor een tot pastoor in een andere parochie benoemd. In 1992 vertrok de laatste onderpastoor. Gelukkig kon de parochie vanaf 1993 ook een beroep doen op de diensten van diaken Jos Schoenmaekers.
In 1997 werd pastoor Verlooy 65 jaar en bereikte hij de pensioenleeftijd. Gelukkig beloofde hij zijn taak in de parochie nog een tijd voort te zetten. In datzelfde jaar was hij ook 20 jaar actief in onze parochie en 40 jaar priester. Om al die redenen werd hij op 31 augustus 1997 passend in de bloemetjes gezet.
Op 70-jarige leeftijd en na 25 jaar pastoorschap in Beerse ging E.H. Verlooy in 2002 met pensioen. Hij verhuisde opnieuw naar zijn geboortedorp Wuustwezel om er in alle rust zijn dagen te vullen met zijn hobby’s: fietsen, lezen en biologisch tuinieren. Als priester bood hij zijn diensten nog aan in de federatie Brecht-Wuustwezel. Geregeld kwam hij in Beerse nog op bezoek, bijvoorbeeld wanneer De Vlierbes een nieuw jaarboek uitgaf.